Filmy śmierć, surrealizm

Agent CIA (John David Washington) zwany Protagonistą, pewnego dnia zostaje zwerbowany do tajemniczej organizacji Tenet. Jego głównym zadaniem staje się wytropienie niebezpiecznych ludzi powiązanych z technologią służącą do manipulacji czasem. Nietypowa podróż bohatera przez mroczny świat międzynarodowego szpiegostwa ma pozwolić uratować ludzkość przed zbliżającą się kolejną wojną. Czy Protagonista opanuje sztukę inwersji czasu na czas i zapobiegnie najgorszemu scenariuszowi?

Zaklęcie wróżki zamienia okrutnego księcia w przerażająca Bestię. Aby zdjąć zły urok, Bestia musi zdobyć miłość pięknej Belli, zanim spadnie ostatni płatek zaczarowanej róży.

Pewne małżeństwo w tragicznych okolicznościach traci kilkuletniego synka. Zrozpaczona i załamana matka przechodzi bardzo poważne załamanie nerwowe. Chcąc jej pomóc mąż, znany psychiatra rozpoczyna z nią leczenie. Pragnąc przełamać wszelkie lęki żony, oboje wybierają się do małego domku w lesie, który jest jej najgorszym koszmarem. Na miejscu okazuje się, że to wcale nie były urojenia, a zło jest jak najbardziej realne.

Aktorskie małżeństwo Monica Bellucci i Vincent Cassel zagrali w obrazie Noego parę, której związek wystawiony został na ogromną próbę. To film o mężczyźnie, który postanawia sam wymierzyć sprawiedliwość, zemścić się na bandycie, który brutalnie zgwałcił jego ukochaną. "Nieodwracalne" to opowieść o tym, że nasz los nie pozostaje w naszych rękach, pisze się sam. My decydujemy jedynie o tym, jak wiele potrafimy znieść. Śmierć jest nieunikniona, a czas, podobnie jak ból, radość i przyjemność to jedynie wytwór naszej wyobraźni. Ten film, napisany i zrealizowany w rekordowym czasie opisuje odwieczną zależność między krzywdą a zemstą. Zemsta jest nieodwracalna, podobnie jak dokonana krzywda. Tak jak każdy uczynek, tak jak wszystkie rzeczy w naszym życiu. Przed nami tylko jedna droga.

Futurystyczna wizja miłości oraz buntu mieszkańców przeciw totalitarnemu państwu.

Nowe oblicze strachu... Granic między światłem a ciemnością broni Straż Nocna Pierwszy rozdział epickiej trylogii fantasy. Nadzwyczaj zręcznie zrealizowany, pasjonujący thriller, będący czymś więcej, niż nową legendą science fiction. Siły Światła i Ciemności koegzystują w delikatnej równowadze od setek lat... do dzisiaj. Pomimo, że Straż Nocna patroluje od wieków świat Mrocznych - wampirów, czarownic, ludzi-kameleonów i magów działających pod osłoną nocy - łańcuch tajemniczych zdarzeń zapoczątkowuje wypełnienie się przerażającej, starej przepowiedni, głoszącej, że pewnego dnia pojawi się Ten Wielki, który opowiadając się po jednej ze stron, rozpęta apokaliptyczną wojnę. Czas ten właśnie nadszedł! Nie wiadomo tylko, po której stronie stanie Ten Wielki...

Józef przyjeżdża do sanatorium dr. Gotarda. Leczył się tu zmarły ojciec przybysza, Jakub. Podczas pobytu w placówce Józef przenosi się w surrealistyczny wymiar przeszłości i ponownie trafia do świata dzieciństwa. Widzi rodzinny dom, sklep bławatny Jakuba oraz swoją dawną ukochaną Biankę. Niegdyś opuściła ona Józefa i odeszła z innym.

Praca w Szpitalu Świętego Serca pozwala młodemu interniście Johnowi "J.D" Dorianowi uczyć się medycyny, nawiązywać przyjaźnie i czerpać życiowe lekcje.

Jest początek XX wieku, jesień - Agnes, samotna właścicielka XVIII-wiecznego pałacyku umiera na raka. Jej siostry przybywają, aby towarzyszyć jej ostatnim chwilom. Jednak kobiety najwyraźniej nie mają ze sobą prawdziwego kontaktu, Karin i Maria boją się śmierci siostry i uciekają do swoich spraw. W ich życiu panuje pustka, ich małżeństwa są emocjonalnym piekłem - Karin obsesyjnie nienawidzi dużo starszego Frederika, a Maria zamierza zdradzić Joakima, cały czas uwodząc lekarza Agnes. Jedyną osobą, która cierpliwie czuwa przy łóżku chorej jest Anna - służąca, która niedawno straciła własne dziecko. Nawet bliskość śmierci nie jest w stanie wytrącić tego świata ze stanu emocjonalnego otępienia, hipokryzji i wszechobecnego egoizmu.

Na swoje alter ego Bergman wybrał 80-letniego profesora Borga, który jedzie z synową ze Sztokholmu do Lund na obchody własnego jubileuszu naukowego. Podróż staje się dla niego wędrówką przez obszary pamięci, refleksją nad życiem i stosunkami z ludźmi. Bohater przywołuje we wspomnieniach swoją pierwszą niespełnioną miłość, nieudane małżeństwo, trudne ojcostwo. Bliskość śmierci sprawia, że Borg uświadamia sobie, iż apodyktycznością, chłodem i obojętnością odgrodził się murem od innych, skazał się na rozpaczliwą samotność. Teraz będzie starał się powoli ów mur burzyć (co jest jedynie subtelnie zasygnalizowane, ale i tak stanowi wyjątkowy w twórczości reżysera promyk optymizmu).